zabawy ortofoniczne i oddechowe
W lesie - zabawa ortofoniczna
W lesie dzieci zbierają grzyby. W pewnym momencie „zrywa się wiatr" - dzieci głosem naśladują szum wiatru (sz, sz, sz) za chwilę zaczyna padać deszcz (kap, kap). „Patrzcie deszczyk przestał padać, wyjrzało słoneczko". Posłuchajcie jak dzięcioł puka (stuk - puk). Zobaczcie panowie drwale piłują drzewo (zzz, zzz). A teraz słyszycie, gdzieś na drzewie ćwierka ptaszek (ćwir, ćwir). Dzieci powtarzają wyżej wymienione dźwięki.
Kotki piją mleczko - zabawa (dzieci młodsze)
Dzieci - kotki piją mleczko języczkiem z talerzyków, a następnie chodzą wokół miseczek i naśladują kotki (miau - miau).
Koniki - zabawa rozwijająca narządy artykulacyjne (dzieci młodsze)
Dzieci języczkami naśladują stukot końskich kopyt .
Doktor - zabawa rozwijająca narządy artykulacyjne
Pan doktor zaleca:
płukanie gardła
połykanie pastylek
picie syropu
(Dzieci próbują naśladować te czynności).
Mama - zabawa artykulacyjna (dzieci młodsze)
Mama wyszła do sklepu i zostawiła w domu swoją córeczkę. Córeczka się obudziła i wołała: ma - ma, ma - ma to ciszej, to głośniej (dzieci naśladują).
Sen Ani - zabawa ortofoniczna
Dzieci słuchają opowiadania:
Mała Ania poszła spać i śnił jej się kotek (miau) i piesek (hau), które spotkała na podwórku. Potem przyszedł mały chłopiec i bardzo płakał, ponieważ zgubił swoją ulubioną piłeczkę. Piesek (hau) i kotek (miau) obiecywali chłopcu swoją pomoc w odnalezieniu piłeczki. W czasie poszukiwań cała trójka (chłopiec, piesek, i kotek) znalazła, zostawiona Anię, płaczącą (uuu) lalę. Lala była bardzo śpiąca i chciała iść do swojego łóżeczka w domu. Chłopiec wraz z kotkiem i pieskiem zanieśli lale do domu, a Ania, która żałowała, że zostawiła lalę na podwórku, uśpiła ja teraz (aaa).
(Po zapoznaniu się z tą historią dzieci, przy powtórnej inscenizacji naśladują odgłosy).
Jestem Maciek - zwierzątek przyjaciel
Jedno dziecko siedzi w środku koła i mówi:
Jestem mały Maciek - zwierzątek przyjaciel,
Chcę zaprosić do koła zwierzątko, które woła:...(odgłos zwierzęcia)
Dziecko, które jako pierwsze odgadnie, jakie zwierzę wydaje taki odgłos wchodzi do koła, zostaje Maćkiem.
Jedno z dzieci siedzi w środku koła z zakrytymi oczami. Wszystkie dzieci mówią:
- Siedzi Turek po turecku i tak sobie myśli.
Dziecko mówi:
- Żeby jacyś goście dzisiaj do mnie przyszli.
Dzieci:
- Goście jadą z wielką paradą.
Nauczyciel wybiera jedno z dzieci, które siada za „Turkiem" i mówi:
- Stuk - puk, dzień dobry!
„Turek" pyta:
- Kto tam?
Dziecko odpowiada:
- Goście jadą do Turka smutnego, żeby wybrał z nas jednego.
„Turek" próbuje rozpoznać dziecko po głosie.
Rozpoznane dziecko pozostaje w środku i zabawa jest kontynuowana.
W lesie - zabawa ortofoniczna
W lesie dzieci zbierają grzyby. W pewnym momencie „zrywa się wiatr" - dzieci głosem naśladują szum wiatru (sz, sz, sz) za chwilę zaczyna padać deszcz (kap, kap). „Patrzcie deszczyk przestał padać, wyjrzało słoneczko". Posłuchajcie jak dzięcioł puka (stuk - puk). Zobaczcie panowie drwale piłują drzewo (zzz, zzz). A teraz słyszycie, gdzieś na drzewie ćwierka ptaszek (ćwir, ćwir). Dzieci powtarzają wyżej wymienione dźwięki.
Kotki piją mleczko - zabawa (dzieci młodsze)
Dzieci - kotki piją mleczko języczkiem z talerzyków, a następnie chodzą wokół miseczek i naśladują kotki (miau - miau).
Koniki - zabawa rozwijająca narządy artykulacyjne (dzieci młodsze)
Dzieci języczkami naśladują stukot końskich kopyt .
Doktor - zabawa rozwijająca narządy artykulacyjne
Pan doktor zaleca:
płukanie gardła
połykanie pastylek
picie syropu
(Dzieci próbują naśladować te czynności).
Mama - zabawa artykulacyjna (dzieci młodsze)
Mama wyszła do sklepu i zostawiła w domu swoją córeczkę. Córeczka się obudziła i wołała: ma - ma, ma - ma to ciszej, to głośniej (dzieci naśladują).
Sen Ani - zabawa ortofoniczna
Dzieci słuchają opowiadania:
Mała Ania poszła spać i śnił jej się kotek (miau) i piesek (hau), które spotkała na podwórku. Potem przyszedł mały chłopiec i bardzo płakał, ponieważ zgubił swoją ulubioną piłeczkę. Piesek (hau) i kotek (miau) obiecywali chłopcu swoją pomoc w odnalezieniu piłeczki. W czasie poszukiwań cała trójka (chłopiec, piesek, i kotek) znalazła, zostawiona Anię, płaczącą (uuu) lalę. Lala była bardzo śpiąca i chciała iść do swojego łóżeczka w domu. Chłopiec wraz z kotkiem i pieskiem zanieśli lale do domu, a Ania, która żałowała, że zostawiła lalę na podwórku, uśpiła ja teraz (aaa).
(Po zapoznaniu się z tą historią dzieci, przy powtórnej inscenizacji naśladują odgłosy).
Święty Mikołaj - zabawa artykulacyjna
Przed każdymi Świętami Bożego Narodzenia Święty Mikołaj ma zawsze bardzo dużo pracy. Musi odkurzyć swe worki na prezenty (otwieramy szeroko
buzię, oblizujemy czubkiem języka podniebienie, a także wewnętrzne
powierzchnie lewego i prawego policzka), musi policzyć upominki aby nie
zabrakło dla żadnego dziecka (dotykamy czubkiem języka każdego ząbka - na
górze i na dole), a także sprawdzić czy kopyta reniferów są dobrze podkute i
gotowe do drogi (kląskamy językiem). Gdy Święty Mikołaj już to zrobi,
wtedy wygląda raz i drugi przez okno (dwukrotnie wysuwamy szeroki język na
zewnątrz buzi) i sprawdza jaka jest pogoda na dworze. Uh! Jest bardzo
zimno (brrr - parskamy językiem, prrr - parskamy wargami), na niebie setki
pięknych gwiazd (dotykamy czubkiem języka podniebienia), a na ziemię
spadają wielkie płatki śniegu (czubkiem języka dotykamy za dolnymi zębami).
Pora ruszać w drogę. Mikołaj wychodzi z workiem pełnym prezentów
(wysuwamy szeroki język na zewnątrz buzi), wsiada do sań (cofamy szeroki
język do buzi) i wyrusza w długą podróż (kląskamy językiem). Już słychać
dzwonki sań (dzyń-dzyń) i wesoły śmiech Mikołaja (ho-ho-ho, ha-ha-ha),
który zjeżdża przez komin (przesuwamy czubkiem języka po podniebieniu
ruchem od przodu do tyłu) aby zostawić prezenty pod choinką. Nieraz uda
mu się spróbować pysznego ciasta świątecznego (żujemy) i jest ono tak
pyszne, że Mikołaj musi zjeść okruszki, które zostały mu na ustach
(oblizujemy wargi), na brodzie (wysuwamy język na brodę) i na ząbkach
(oblizujemy zęby). Potem rusza w dalszą drogę (kląskanie językiem). Do
zobaczenia za rok Święty Mikołaju! (cmokanie wargami - przesyłanie
całusków).
`