Statystyki

  • Odwiedziło nas: 752297
  • Do końca roku: 277 dni
  • Do wakacji: 84 dni

Kontakt

Drodzy Rodzice

  •   Drodzy rodzice , znaleźliśmy się w bardzo trudnej rzeczywistości  ,ale życie nadal trwa a my musimy się do tej sytuacji dostosować najlepiej jak potrafimy.
  • Dziękujemy za dotychczasową współpracę. Zdajemy sobie również sprawę ,że macie Państwo swoje obowiązki dlatego postarajmy się aby ten czas wykorzystać na pracę nad samodzielnością i odpowiedzialnością dzieci
  • Mamy dla was  i Waszych pociech propozycję:
  •  
  • OPRACOWUJEMY PLAN DNIA -można wykorzystać zegar lub minutnik
  • 1. Pobudka o ustalonej godzinie
  • 2 Ćwiczenia poranne-  10 przysiadów, 10 pajacyków, wymach rąk do przodu i do tyłu itp. 10 min dziennie
  • 3 Poranna toaleta    (przypominamy o częstym myciu rąk)
  • 4 Przygotowanie śniadania – w miarę samodzielnie np. przygotowanie kanapki
  • 5 Składanie pidżamki i ścielenie łóżka
  • 6 Edukacyjne programy telewizyjne TVP  ABC
  • 7 Pamiętamy o codziennym czytaniu 10 min przez dziecko
  • 8 Praca z książką , szlaczki, litery , wyrazy -w zeszytach,
  • 9 Czytajcie dzieciom bajki oraz utwory literackie -  propozycje na stronie przedszkola Dzieci z naszej grupy uwielbiają wiersze Brzechwy
  • 10 Egzekwujcie porządki w swoim pokoju, oraz pomoc w ogólnych porządkach domowych – z obserwacji wiemy ,że robią to chętnie tylko żeby im pozwolić.
  • 11 A  może ugotujcie wspólnie ulubioną zupę ale mama w dużym garnku a dziecko w osobnym -małym . Gwarantuję, że tę zupę zjedzą a ile będzie radości
  • Zupa to nie wszystko jest tyle pomysłów kulinarnych , frajda polega na tym żeby robić to razem
  • Żeby wieczór nie był nudny
  • 12 Do ulubionej bajki, utworu literackiego , dzieci wykonają kukiełki ( mogą być z papieru) i zrobią dla rodziców wieczorem przedstawienie teatralne
  • 13 Zróbcie festiwal piosenki – wykorzystajcie piosenki z yotube , śpiewajcie wspólnie piosenki na karaoke. Dziewczynki śpiewajcie piosenki ludowego zespołu Rokiczanki
  • 14 Pokaz tańca
  • Do usłyszenia kochani . Czekam z niecierpliwością  na ciekawe fotki a nawet filmiki
  •  
  •     Każdy rodzic na inny sposób postrzega samodzielność, inaczej definiuje to pojęcie. Niezaprzeczalnym faktem jest jednak to, że samodzielność jest drogą do autonomii dziecka. I to właśnie wspieranie dziecięcej niezależności od najmłodszych lat powinno być jednym z najważniejszych celów każdego rodzica.
  • W książce „Dodaj mi skrzydeł! Jak rozwijać u dzieci motywację wewnętrzną?” Joanna Steinke-Kalembka pisze, że:
  • Dzieci podświadomie wiedzą, że zbyt trudne wyzwania spowodują u nich frustrację, zbyt łatwe z kolei szybko je znudzą. Te optymalne przyniosą im radość z poznawania świata, satysfakcję i energię, aby podejmować kolejne działania.
  • I nie są to słowa wyssane z palca. Według badań dzieci rodzą się z umiejętnością wybierania dla siebie takich wyzwań, które są dla nich najbardziej adekwatne rozwojowo. Co ciekawe, to dążenie do autonomii widać już na etapie życia płodowego.
  • Ale jak wspierać to dziecięce dążenie do samodzielności? Za chwilę poznacie 9 kluczowych kwestii.
  • Po pierwsze jednym z filarów samodzielności jest bycie odpowiedzialnym za swoje czyny
  • A po drugie samodzielność jest nierozłącznie powiązana z budowaniem nawyków.
  • Jak nauczyć dziecko samodzielności?
  • 1. Zaufaj swojemu dziecku
  • Pokaż dziecku, że mu ufasz i rzeczywiście postaraj się uwierzyć w to, że sobie poradzi. Wspieraj i dopinguj.
  • 2. Oferuj minimum pomocy
  • No dobra, ufać i wspierać, ale co zrobić, gdy dziecko chce nam pokazać, że zrobi coś, z czym wiemy, że na pewno sobie nie poradzi? Wtedy możemy zaoferować pomoc, ale minimalną. Taką, żeby mimo wszystko dziecko nadal czuło, że udało mu się to zrobić. Ono będzie wiedziało, że zrobiło to z naszą pomocą, ale już wtedy będzie rozwijać w sobie poczucie sprastwa. Zrozumie, że za jakiś czas będzie potrafiło wykonać to zadanie zupełnie samo.
  • 3. Nie wyręczaj
  • Jeżeli dziecko nie prosi o pomoc, nie pomagaj. Obserwuj, bądź blisko i czekaj na ewentualny sygnał z prośbą o pomoc. Nie narzucaj się. To najczęściej kończy się frustracją dziecka, które samo chciało coś zrobić.
  • 4. Nie krytykuj i nie porównuj do innych
  • Być może powinnam podzielić ten punkt na dwa, ale bardzo często krytyka dziecka sprowadza się do porównywania go do kogoś innego, kto jest lepszy od dziecka w danej czynności. Nic tak nie podcina skrzydeł jak tego typu działania. Co prawda są dzieci, na które porównywanie do innych będzie działało motywująco, ale to nie będzie zdrowa motywacja (wiem, co mówię – na swoim przykładzie). Poczucie własnej wartości u takiego dziecka poleci na łeb, na szyję.
  • 5. Nie wymagaj zbyt wiele
  • To normalne, że dziecko wykona zadanie na poziomie adekwatnym do jego wieku czy umiejętności. Nie wymagajmy od niego, że zrobi coś tak samo lub lepiej od osoby, która zajmuje się tym dłużej lub jest po prostu starsza. Nie poprawiajmy po dziecku. Cieszmy się z tego, co przygotowało bez niczyjej pomocy.
  • 6. Nie strasz
  • Znacie ten typ rodziców, którzy mówią „nie biegnij, bo się przewrócisz”, „nie wchodź tam, bo spadniesz”, „nie rób tego, bo nie dasz rady?”. W przepowiadaniu przyszłości mogliby konkurować z niejedną telewizyjną wróżką. Te przepowiednie praktycznie nigdy się nie sprawdzają. Potrafią się jednak bardzo dobrze wryć w głowę dziecka, które w przyszłości będzie bało się podjąć jakiegoś ryzyka, żeby nie doświadczyć porażki, upadku itp. Jeżeli chcemy, aby dziecko było ostrożniejsze w jakiejś sytuacji, wystarczy powiedzieć „uważaj, bo może… np. spaść ci to na stopę” i wytłumaczyć, co zrobić, aby uniknąć takiej sytuacji. Prawda, że brzmi to już zupełnie inaczej?
  • 7. Zastanów się nad swoimi emocjami
  • Za każdym razem, gdy dziecko robi coś, co nie jest po twojej myśli, gdy sprawia, że się złościsz lub się boisz, zastanów się, skąd się to bierze. Postaraj się uspokoić. Nie odreagowuj swoich emocji na dziecku. Pomyśl o sobie i swoich uczuciach.
  • 8. Zapewnij dziecku warunki do nauki samodzielności
  • Nie, to nie znaczy, że mamy powyciągać wszystkie noże i czekać aż dziecko nauczy się nimi kroić, wykrajać, siekać, smarować itp. Pamiętajmy, że dziecko najlepiej uczy się poprzez zabawę, eksperymenty, odkrywanie. Zapewnijmy dziecku inspirujące otoczenie. I nie, to wcale nie musi być specjalnie stworzone laboratorium. Wystarczy pójśc z dzieckiem na łono natury, do lasu. Obserwując przyrodę można się sporo nauczyć. Warto pamiętać również o tym, że mózg nie uczy się w stresie. Dbajmy więc o równowagę psychiczną naszych dzieci. Warto pamiętać również o tym, jak ważną rolę w naszym życiu odgrywa odpoczynek i sen. Wypoczęty organizm zdecydowanie lepiej pracuje.
  • 9. Jeżeli nikomu nie grozi niebezpieczeństwo, to niech się dzieje, co chce
  • Co z tego, że Twoje dziecko lubi chodzić brudne, jeść palcami (mimo że potrafi sztućcami) czy bawić się w zabawy, których nie lubią jego rówieśnicy? Jeżeli nikomu nie dzieje się krzywda, to niech robi to, co uważa za słuszne. Jeżeli będziemy pokazywać dziecku, że my wiemy lepiej, co powinno robić, jak powinno się zachować, to czy ono będzie czuło się zdolne do usamodzielnienia się? No raczej nie. Często rodzice chcą, żeby dzieci były niezależne, ale nie zgadzają się na tę niezależność.